Η καλλιέργεια του βαμβακιού ήταν άγνωστη στην αρχαία Ελλάδα. Αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Παυσανία κατά τον 2 ο μ.Χ. αιώνα, με την ονομασία ‘’βύσσος’’.
Το όνομα βαμβάκι, το οποίο συναντάται για πρώτη φορά στη νομοθεσία του Ιουστινιανού, προέρχεται από τη λέξη βόμβυξ, με την οποία ονόμαζαν το μετάξι, που είχε προέλευση από την Ασία. Κατά την εποχή του Ιουστινιανού, γύρω στο 550 μ.Χ. η καλλιέργεια του βαμβακιού ήταν ευρύτατα διαδεδομένη.
Μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο η βαμβακοκαλλιέργεια άρχισε να αποκτά ισχύ στην Ελλάδα, κυρίως λόγω της αυξανόμενης ζήτησης που παρουσιάστηκε σε είδη ένδυσης, εξαιτίας του αποκλεισμού της Ευρωπαϊκής Αγοράς από τα μεγάλα κέντρα παραγωγής της Αμερικής.
Το 1911, το βαμβάκι καλλιεργείται σε 90.500 στρέμματα, τα οποία μετά από μια εικοσαετία περίπου ανήλθαν στα 200.000 στρέμματα.
Η ανοδική πορεία της βαμβακοκαλλιέργειας στην Ελλάδα χωρίζεται σε δυο φάσεις.
- Η πρώτη περιλαμβάνει τα έτη 1931 (έτος ίδρυσης του Ελληνικού Φορέα Βάμβακος) μέχρι το 1980, όπου η παραγωγή αυξήθηκε λόγω της αύξησης της απόδοσης ανά στρέμμα και της επέκτασης της καλλιεργούμενης γης.
- Στη δεύτερη περίοδο, από το 1981 και μετά, η στρεμματική εξάπλωση της καλλιέργειας ήταν ο κύριος λόγος της αύξησης αυτής.
Η ανοδική πορεία της βαμβακοκαλλιέργειας στην Ελλάδα σταθεροποιήθηκε τα τελευταία χρόνια γύρω στα 2,5 εκατομμύρια στρέμματα, γεγονός που συνέβαλε να καταστεί το βαμβάκι η σημαντικότερη βιομηχανική καλλιέργεια της χώρας!
Καλλιεργείται κυρίως στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία, στη Θράκη και σε κάποιες περιφερειακές ενότητες της Στερεάς Ελλάδας.
Το βαμβάκι απασχολεί πάνω από 46.000 καλλιεργητές (το 40% καλλιεργεί μόνο βαμβάκι) και έμμεσα άλλους 100.000 εργαζόμενους στις βιομηχανίες επεξεργασίας και μεταποίησης βαμβακιού. Σε ορισμένες περιοχές της χώρας αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδήματος για τους αγρότες.
Μετά την συγκομιδή το βαμβάκι οδηγείται στα εκκοκκιστήρια, τα οποία έχουν ως βασική δραστηριότητα να διαχωρίσουν τα συστατικά που βρίσκονται στην «κάψα» του βαμβακιού, δηλαδή τις ίνες από τους σπόρους.
Η Ελλάδα είναι η κύρια χώρα βαμβακοκαλλιέργειας μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς διαθέτει το 80% των ευρωπαϊκών εκτάσεων βαμβακοκαλλιέργειας, ακολουθούμενη από την Ισπανία και τη Βουλγαρία.